De val van de muur in 1989 is de start geweest voor mijn warme en intense band met de Oostblok landen.
Pskov Rusland 1992,1993 en 1995. Een half jaar heb ik daar geleefd. Daarna volgde Hongarije,( 1998,1999 ) De studenten demonstraties tegen Milosovic in Servië en vluchtelingen kampen in opdracht van her Rode Kruis.( 1999 , 2000 ) Bulgarije ( 2003 ), Roemenië, Kosovo ( 2001 , 2002 )
Hoe ver gaat de liefde tussen hond en baas ?
4 jaar heb ik aan dit onderwerp gewerkt en die liefde gaat ver, heel ver.
Honden in ledikantjes, honden met invalide karretjes, de oudste hond van Nederland die verdronk in zijn eigen vijver.
De innige band tussen Cobie en Pukkie, de hond zonder naam en het Dierensterfhuis.
In 2009 is het boek gepubliceerd en was snel daarna uitverkocht. MEER FOTO’S
Met oog voor detail, liefde, humor en traditie fotografeer ik bruiloften van begin tot eind. In een losse reportage stijl volg ik het bruidspaar zoals we dat met elkaar hebben afgesproken. Daarna bepaal ik samen met mijn bruidspaar welke foto’s er in het digitaal geprinte fotoboek komen.
20 jaar lang heb ik de meest hilarische , dramatische en ontroerende momenten geselecteerd .
In 2014 heeft dat geresulteerd in de publicatie de Bruiloften Box. Met de serie die op deze website te zien is heb ik in 2014 geëxposeerd in de Kunsthal Rotterdam en daarna in binnen– en buitenland.
Om de overgang van agrarisch dorp naar stadsdeel met hoogbouw niet geruisloos voorbij te laten gaan heb ik de grote veranderingen van de afgelopen 10 jaar gefotografeerd. Ik werk aan een serie waarbij de oude en nieuwe bewoners van Lent centraal staan.
Het doel is een verbinding tussen die twee tot stand te brengen.
Dat gebeurd met een glossy magazine en een expositie.
Op 16 oktober is de presentatie van het fotomagazine “Groeten uit Lent”. Om 16:00u zal wethouder en Lentenaar Cilia Daemen het eerste exemplaar overhandigen aan diverse genodigden in restaurant Stroom, Vossenpelssestraat 16, Lent.
Niet teveel lachen graag !
Serieus op de foto maar dan wel ontspannen en vriendelijk , dat valt nog niet mee.
Mond ontspannen, niet teveel staren.
Dat zijn de aanwijzingen meestal.
Hier een dwarsdoorsnede van portretten gemaakt in Rusland, Kosovo,Hongarije,Studio,
Staphorst,Vrouwe Udasingel,Bottendaal en de Lindenberg.
Een grote inspiratiebron is nog steeds het theater. Is het in scene gezet ? is het echt ? De verwondering is de basis voor mijn fotografie.
Ik wil verrast worden, tijdens het maken al moet ik de schoonheid voelen daarna ook weer tijdens het selecteren en bewerken. Ik moet tijdens het maken euforie , liefde voelen voor het gemaakte beeld.
Jarenlang heb ik voor de Lindenberg, huis voor de kunsten, foto’s gemaakt van voorstellingen, repetities en lessen.
Talloze jaarboeken met foto’s van mij en veel exposities in het gebouw.
25 jaar geleden gebruikte ik mijn fotografie om schilderijen van te maken.Daarna kwam een periode waarin ik foto’s en schilderijen samenvoegde tot 1 beeld.
Recent werk zijn abstracties en “geschilderde” foto’s.
Die lijken weer op schilderijen van 25 jaar geleden.
Experimenteel is een langlopend onderzoek naar het grensgebied tussen schilderkunst en fotografie.
Op de verjaardag van mijn zus moet mijn moeder haar geliefde huis verlaten.
Ze is ongeneselijk ziek en heeft zoveel zorg nodig dat de kinderen het niet meer alleen redden.
Ze gaat naar Hospice de Winde waar ze naar verwacht nog maar kort te leven heeft.
Dat worden gelukkig 3 maanden.
Op Valentijnsdag 2008 overlijdt ze op 78 jarige leeftijd.
Nog een keer komt ze terug naar huis om opgebaard in de serre te liggen.
Mijn grootste inspiratiebron en altijd dicht bij mij. Zoals de hoofdthema’s in de fotografie ook mijn thema’s zijn is dit in de muziek de oerknal van de moderne muziek. Soul , blues, gospel en rock and roll uit de jaren 1950 en 1960.
Rauw, ongepolijst, verrassend, dramatisch, ontroerend., humor en absurditeit.
Teksten over verlies, verdriet , liefde,en poëzie humor en schoonheid.
Dit zijn ook de ingrediënten die in mijn fotografie moeten zitten.
Ter inspiratie hier een paar voorbeelden:
Ik heb inmiddels jarenlange ervaring in het fotograferen van promoties en oraties. Als een derde paranimf sta ik aan de zijde van de promovendus. Ik probeer een persoonlijke band te creëren die prettig is voor de promovendus. Mijn fotografie sluit daar bij aan, open direct geconcentreerd en vrolijk makend.
In de aanloop tot de ceremonie neem ik de promovendus mee naar het zweetkamertje waar een handtekening op de muur gezet kan worden. Daarna instructies van de Pedel, wachten,zenuwen en het publiek die de aula binnenstroomt. Het Lekenpraatje,corona,verdediging,handtekeningen van de commissie leden en uitreiking bul. Groepsportret op de trap,receptie, felicitaties en portretten met manuscript commissie,hoogleraren familie en vrienden. Na selectie bewerk ik de foto’s die op DVD worden geleverd.